Op 16 Oktober hadden wij de laatste wedstrijd op het veld van dit seizoen.
Nu zie ik u denken 16 Oktober, das al 2 weken geleden. En dat klopt maar soms heeft de verhalen maker het ook druk.
Maar beter laat dan niet moeten we maar denken.
Maar op 16 Oktober moesten we dus uit naar Roreko in De Wijk. Vertrek half 11 want we moesten half 12 spelen.
Bijna iedereen was op tijd, bijna want het is onderhand een traditie dat Rosanne te laat is. Ook deze keer was geen uitzondering.
Harold was er niet, die moest het tweede coachen. Lutske moest werken en Jose was wel mee maar wou liever niet spelen. Gelukkig was Judith weer mee.
Maar toen iedereen er was richting De Wijk. Het was nog even puzzelen met de indeling in de auto’s maar iedereen kon gelukkig mee.
Mooi op tijd in De Wijk en dus maar omkleden.
Dan het veld op maar waar we normaal op het veld aan de andere kant van de weg speelden moesten we nu op het veld achter de kantine.
Ondanks de regen was het veld nog hard, dus er werd getwijfeld of het schoeisel. De echte veldschoenen of toch op de kunstgras schoenen.
Maar het veld was glad van de regen en dauw die er nog op lag.
Maar toen iedereen de juiste schoenen aanhad inschieten.
En alhoewel Jehan erbij was was er weinig lijn in te ontdekken. Maar het was gezellig en we vermaakten ons best.

Dan roept Paul ons bij zich.
We hebben al veel vaker tegen Roreko gespeeld dus daar kunnen we kort over zijn. Wij kunnen hun en zij kunnen ons.
Dan maar de opstelling:
Aanval: Jehan, Patrick, Wilma en Carlijn.
Verdediging: Johan, René, Rosanne en Jolanda.
Wissel: Michiel, Bassie en Judith.

En dan kunnen we los.
Roreko begint scherp en met een klein kansje maken ze de 1-0.
Maar wij hebben er ook zin in en wie anders dan Patrick maakt de eerste met een afstander 1-1.
Johan heeft er ook zin in en met een inloper zet hij ons op voorsprong, 1-2.
Maar Roreko maakt weer gelijk met een afstander, 2-2.
Carlijn gooit er van grote afstand een bal in, 2-3.
En Wilma volgt dit voorbeeld, 2-4.
Roreko doet iets terug met een afstander, 3-4.
Maar Jolanda kan dat ook en maakt het 3-5.
Dan Roreko toch weer, en met 2 afstanders staat het zo weer 5-5 gelijk.
Johan maakt een afstander en zet ons weer op voorsprong, 5-6.
Maar Roreko maakt het met een afstander weer gelijk 6-6.
Dan zet Patrick ons weer op voorsprong met wat anders dan een afstander, 6-7.
Jehan gooit er gelijk ook een achteraan en het staat 6-8.
Maar we komen maar niet los.
Roreko gooit er ook weer 2 afstanders in en we staan 8-8 gelijk.
Dan is het Jehan die ons toch weer op voorsprong zet met een afstander, 8-9.
En dat is ook de ruststand.

Het gaat moeizaam, we spelen wel leuk maar hebben te weinig rebounds waardoor Roreko kan blijven herhalen. We zitten wel steeds aan de goede kant van de score, dat is positief.
Maar steeds als we een gaatje van 2 slaan kunnen we dat niet vast houden en komt Roreko terug.
Dan de wissels: Michiel komt voor Patrick, Bassie voor René en Judith voor Carlijn.
En dan kunnen we weer.

Roreko komt weer het scherpst uit de kleedkamer en ze maken er gelijk 2. Overbodig om te zeggen dat dit afstanders zijn. 10-9.
Johan trekt het met een afstander weer gelijk 10-10.
Maar het gaat moeizaam bij ons. Zoals zo vaak zijn de kansen er wel maar we maken ze niet af.
En dan roep je de problemen over je af.
Roreko scoort 4 afstanders op rij en maakt het 14-10.
Ondertussen is Johan eruit gegaan en René weer terug in het veld gekomen.
Maar dit mag ook niet baten.
Michiel maakt een klein kansje af, 14-11.
Zou het dan nog kunnen ?
Nee Roreko gooit er nog een afstander in voor 15-11.
Dan zetten we nog een keer aan en Bassie maakt een afstander, 15-12.
Rosanne gooit er ook nog een afstander in 15-13.
En dan is het tijd.

Jammer, voor ons gevoel een onnodige verliespartij.
Maar we konden maar niet loskomen, elke keer als we 2 verschil hadden maakten zij het weer gelijk.
En in de tweede helft ging het moeizaam, weer het verhaal van wel de kansen maar niet de doelpunten.

Voor SIOS scoorden: Johan 3, Jehan 2, Patrick 2, Wilma 1, Jolanda 1, Carlijn 1, Rosanne 1, Bassie 1 en Michiel 1.

We dachten: nu lekker de zaal in. Maar Jehan had nog een mededeling die insloeg als een bom. In de zaal gaat hij ons team verlaten, hij sluit bij de selectie aan.
Dat was even slikken voor ons, maar we wensen Jehan veel plezier en succes in de selectie.

Ergens in November begint de zaal competitie, wie weet tot dan.