Op 11 juni 1945 werd de kv SIOS opgericht. Tot de jaren ’70 was de Wolvegaster club een echte gezelligheidsvereniging.

Sinds 11 juni 1945

Door bestuurlijke slordigheid ging de club bijna ten onder in 1961, maar door goed beleid van Jannes Nijholt en Marten de Jong, haalde SIOS de jaren ’70. Onder aanvoering van Klaas Sikkema koos de club voor prestatiekorfbal en in de jaren ’80 kwam alles bij elkaar. De jeugd haalde veelvuldig Nederlandse kampioenschappen en de internationals Henk Woudstra en Marijke Ensing keerden terug op het oude nest. SIOS promoveerde vanuit de tweede klasse door naar de hoofdklasse. Voorzitter Ymke Rinzema had ‘de trein op de rails gezet’. Ondanks een zege op Oost-Arnhem degradeerde SIOS echter weer en LDO voorkwam tot twee keer toe een terugkeer van SIOS. In de laatste jaren zakte SIOS weer terug naar de eerste/tweede klasse landelijk. Het beleid van SIOS is er nu op gericht om in ieder geval weer terug te keren in de overgangsklasse.

Oprichters

G. Kuipers, J. de Wilde, H. Wijnstra en J. Engelen. Dat waren de vier personen die SIOS oprichtten. Hun drijfveer was: “Er moet weer eens wat gebeuren in Wolvega”. Na de oorlog was er veel behoefte aan regelmaat en orde en zo kwam het dat 36 seniorleden en 54 aspirantleden vermeld stonden op de eerste ledenlijst. Bijzonder was dat in die tijd de spelers bijna altijd op de fiets naar uitwedstrijden gingen, of het nu om een wedstrijd in Elsloo of Siegerswoude ging. Als er al met de bus werd gereisd, dan werden er twee uitwedstrijden op 1 dag gespeeld, om kosten te sparen.

In 1961

In 1961 stond kv SIOS aan de afgrond. Doordat er jarenlang niets officieel was geregeld wat betreft administratie, contributie en ledenlijsten, kwam SIOS in grote financiële problemen. Een delegatie van SIOS klopte in paniek bij Jannes Nijholt aan. Met Marten de Jong werd hij de redder van de club. Als eerste ging De Jong bij alle leden langs voor de contributie. Een echte schok was de ledenlijst, ‘daar klopte geen moer van’. Leden speelden onder valse namen bij andere teams en de club kreeg vele boetes. Door kordaat ingrijpen wist De Jong ervoor te zorgen dat deze boetes werden kwijtgescholden. Bovendien zorgde het bestuursduo ervoor dat de club in ruil voor ‘een schoonmaakbeurt op zaterdagavond’ het totalisatorhokje van de drafbaan als kantine mocht gebruiken. Toen Klaas Sikkema aantrad ontdekte hij dat De Jong en Nijholt niet alleen de schulden hadden weggewerkt, maar voor fl. 20.000 gulden op de rekening hadden gezorgd.

De jaren 70

In de jaren zeventig zette de professionalisering binnen de korfbalsport zich door. Ook SIOS ontkwam niet aan de vraag of de club voor de gezelligheid zou blijven spelen, of dat de prestatie voorop zou moeten staan. Omdat er nauwelijks spelers waren die elke week aanwezig waren, werd het tweede uit de competitie gehaald. Voorzitter Klaas Sikkema verplichte het eerste team een keer in de week te trainen. Het is nu nog nauwelijks voorstelbaar, maar dat kostte het team zes basisspelers. In de jeugd werden de touwtjes nog strakker aangetrokken. Voor het eerst werd er nu echt beleid gevoerd. In deze jaren werd bij de jeugd de basis gelegd voor de successen in de jaren ’80. Het korfbal was niet vergelijkbaar met het huidige korfbal. Alles draaide om de individuele actie, er werd niet voorverdedigd en ook overnemen gebeurde toevallig.

De jaren 80

Met een nieuwe voorzitter ging SIOS de jaren ’80 in. Toen de dochters van Ymke Rinzema begonnen met korfbal bij SIOS werd hij al snel gevraagd als bestuurslid. Dat lukte niet erg goed, want Rinzema wilde graag zelf de touwtjes in handen hebben. Als snel werd hij voorzitter en vanaf het begin hield hij van vergelijkingen met een trein. Eindbestemming was eerst “in drie jaar terug naar de eerste klas”, maar machinist Rinzema moest dat al snel bijstellen. Al in 1981 promoveerde de club naar de tweede klasse, een jaar later in de zaal naar de eerste klasse. Nog mooier was echter de stunt van het tweede. De reserves promoveerden in hetzelfde seizoen naar de reserve hoofdklasse. Ook de junioren promoveerden naar het hoogste niveau. Een jaar later werden ze zelfs kampioen van Nederland. Na een relatief rustig jaar volgde Ger Boterman als trainer Jan Piepers op. Bovendien keerden de internationals Henk Woudstra en Marijke Ensing terug op het SIOS-nest. Binnen twee jaar promoveerde SIOS ongeslagen naar de hoofdklasse in de zaal. De junioren werden tweemaal districtskampioen. Helaas stokte de sneltrein in de hoofdklasse. Ondanks een winstpartij tegen de latere kampioen Oost-Arnhem degradeerde SIOS. Twee maal verstoorde LDO een terugkeer naar de hoofdklasse, maar in de jeugd bleef SIOS successen boeken. De aspiranten en de junioren werden nog Nederlands kampioen.

Na zeven vette jaren, zeven magere jaren

Na zeven vette jaren, zeven magere jaren. Dat gezegde is ook voor kv SIOS gedeeltelijk opgegaan. Na enkele jaren bovenin de overgangsklasse kwam SIOS in die klasse in moeilijkheden. Het beleid van SIOS is erop gericht weer terug te keren in de overgangsklasse. Daarbij krijgt vooral de jeugd veel aandacht. Onder leiding van toenmalig voorzitter Cees Bonnema is de SIOS bezig gegaan met een professionaliseringsslag. SIOS kreeg in het jaar 2001 een prachtig kunstgrasveld. Ook werd er toen een begin gemaakt met de privatisering. Deze privatisering is inmiddels afgerond en SIOS is zelf verantwoordelijk voor de onderhoud van de eigen accommodatie. De junioren zijn de afgelopen jaren tweemaal op het Nederlands Kampioenschap geweest. Eenmaal o.l.v. Harmen Tjeerdsma in Schiedam en eenmaal o.l.v. Mariska Scheenstra in Hellevoetsluis. Deze laatste maal was het succesvolst, de junioren wonnen namelijk de Nederlandse titel. Deze talentvolle juniorengroep is deels terechtgekomen bij de senioren.
Nieuwe bestuursleden
Vanaf het voorjaar van 2010 werd met een nieuw, jong bestuur getracht een club neer te zetten van alle SIOS’ers en voor alle SIOS’ers. Speerpunt voor het bestuur is het zogenaamd ‘bewust vrijwilligerschap’ in plaats van ‘verplicht vrijwilligerschap’. Één van de belangrijkste middelen om dit te bewerkstelligen is het aanstellen van een vrijwilligerscoördinator die alle in te vullen vrijwilligerstaken in kaart brengt en bijhoudt wie welke taak vervult. De redactiecommissie gaat op in een nieuwe PR- en Communicatie commissie en één van de speerpunten hiervan is de digitalisering die maatschappelijk wordt gevraagd. De Wedstrijdwijzer verschijnt voortaan digitaal en de club is op diverse sociale media actief. Als enige van de vijf grootste clubs van district Noord weet SIOS ieder jaar te groeien qua ledenaantal.
Sinds 2004 heeft SIOS ook een actief en enthousiast team voor korfballers met een geestelijke of lichamelijke beperking. Als enige korfbalclub in de regio biedt SIOS de mogelijkheid aan deze categorie mensen om onze geliefde korfbalsport te beoefenen. Eens per week wordt er getraind en iedere maand wordt er deelgenomen aan een toernooi in district Noord. De B-aspiranten doen van zich spreken door twee maal op rij (2014 en 2015) de Noordelijke Aspirantenbeker te winnen, een unieke prestatie in korfballand.
SIOS groeit bij de jeugd nog steeds en dat blijft niet onopgemerkt in de Stellingwerven. Terwijl veel buurtclubs moeite hebben om per leeftijdscategorie één of twee teams in het veld te brengen, behoudt SIOS haar aantrekkingskracht. Dit succes gaat samen met de uitdaging om ook het kader op niveau te houden en zo voor ieder lid een eigen sportklimaat te bieden.
Een technisch beleidsplan is in deze tijd een must om een vereniging op de kaart te houden en er voor zorg te dragen dat de jeugd blijft behouden voor de korfbalclub van de Stellingwerven.
Het vlaggenschip van SIOS speelt sinds 2015 enkele jaren op tweede klasse niveau, waarbij het nog niet de stap heeft weten te maken naar de eerste klasse, iets wat wel wordt geadoreerd door iedereen die SIOS een warm hart toedraagt, echter moet men wel de basis hebben om het stapje hogerop te maken en vast te houden.
SIOS is niet alleen korfbal, de vele activiteiten die de activiteitencommissie al decennia lang organiseert, zorgt ook voor een sociale betrokkenheid binnen de leden van de vereniging.
Gedurende het seizoen 2016-2017 heeft veel in het teken gestaan van de renovatie van het kunstgrasveld. Met de verbouwing van het oude kunstgrasveld met de veldafmeting van 60×30 meter, naar twee kunstgrasvelden van 40×20 meter, heeft het bestuur, de werkgroep Kunstgras en de hulp van vele leden, vrijwilligers en sponsoren de accommodatie een fantastische impuls gegeven voor het volgende decennium.
Sinds het voorjaar van 2019 is de handelsnaam van kv SIOS omgedoopt in kv SIOS / Jumbo Wolvega. Dit betekent dat alle teams die in wedstrijdverband spelen onder die noemer vermeld worden in de competitie. Met deze verandering werd de gehele vereniging voorzien van trainingspakken van de sponsor Jumbo Wolvega. Een fantastisch stukje uniformiteit binnen de vereniging.
Het technisch beleidsplan van de vereniging wordt vaak vastgesteld voor een vaste periode van drie jaar en is een speerpunt om actueel te houden. Selecties ontwikkelen zich altijd in kwaliteit, maar zeker ook in kwantiteit. Daarmee stemt men ook per seizoen af waar de speerpunten liggen van bestuur en Technische commissie.
Wat sportief gezien onlosmakelijk verbonden is met het korfbal is het opleiden van nieuwe scheidsrechters. Middels het spelregelbewijs wat sinds de zomer van 2018 verplicht is voor alle korfballende leden van het KNKV van 18 jaar en ouder, wordt getracht de kennis te vergroten van de leden. De uitrol van deze regeling krijgt elk seizoen opvolging naar de leeftijdscategorieën daaronder. Zodra dat spelregelbewijs behaald is, kan men ook (jeugd)wedstrijden gaan leiden. Het doel is om van daaruit nieuwe scheidsrechters te ontplooien, zodoende het korps te laten groeien. Het arbitrageplan van het KNKV verwacht van de vereniging ook hier actief mee om te gaan, zodat voldoende scheidsrechters actief zijn binnen het wedstrijdkorfbal. Voor de verenigingen en dus ook SIOS ligt die verantwoordelijkheid er om elk seizoen een vastgesteld aantal wedstrijden te fluiten, zodoende boetevrij te blijven en geen wedstrijdpunten in mindering te krijgen voor aanvang van de competitie bij het niet behalen van de gestelde target.
In de zomer van 2020 is er een project afgerond waarbij nieuwe LED verlichting rondom het kunstgrasveld is gerealiseerd. Middels bijdragen van een aantal fondsen (Vermillion Energy, Bercoopfonds en Coöperatiefonds Rabobank) is men er in geslaagd de verlichting te vervangen voor moderne units, die voldoende licht projecteren op het kunstgrasveld om in de toekomst ook wedstrijden in de avond te kunnen spelen. De ontwikkeling van het spelen van wedstrijden op zaterdag bij de senioren heeft het afgelopen jaar een enorme vlucht genomen. Daardoor zal ook de SIOS senioren selectie vanaf 2021 op zaterdag haar wedstrijden afwerken. Waarbij goede verlichting facilitair gezien een vereiste is.

Weststellingwerf Korfbalt Samen

Vanaf het seizoen 2023-2024 doet SIOS mee aan twee verschillende samenwerkingen.
Bij de senioren is een combinatie aangegaan met Leonidas uit Noordwolde om zodoende nog twee teams in het wedstrijdkorfbal te kunnen aanbieden.
Bij de A-junioren tot en met de D-pupillen is een samenwerking tot stand gekomen van alle vijf clubs uit Weststellingwerf. De reden hiervoor was omdat veel clubs moeite hadden om in elke leeftijdscategorie één of meerdere volwaardige teams samen te stellen.
Met een verregaande samenwerking zoals die vanaf het seizoen ’23-’24 geldt, wordt het korfbal aangeboden op alle mogelijke niveaus, welke past bij ieder lid. De wedstrijden en trainingen worden in alle vijf locaties (Wolvega, Oldeholtpade, Steggerda, De Hoeve en Noordwolde) afgewerkt.
Het eerste seizoen van de samenwerking heeft al bij de D-pupillen geleid tot het kampioenschap in de Hoofdklasse, wat een plek opleverde in de play-off wedstrijd van de zaalcompetitie. Door de samenwerking is het mogelijk om met veel teams uit te komen in het wedstrijdkorfbal, wat weer een goede werking heeft op het algemene korfbalniveau van de ploegen.

In de stuurgroep van WKS zitten meerdere personen van elke vereniging die elk een werkgroep onder hun hoede hebben.
De werkgroepen worden dan vertegenwoordigd vanuit de clubs door de commissieleden die hiervoor verantwoordelijk zijn.
Dit kan zijn op het gebied van activiteiten, PR gerelateerde zaken, maar ook de arbitrage en financiële issues welke door de penningmeesters wordt besproken.
De samenwerking zal steeds verder worden uitgebreid, zodra alle clubs daar klaar voor zijn en dit hebben voorgelegd aan hun leden.
De stuurgroep van WKS heeft hiervoor een vijf-stappenplan gepresenteerd in het seizoen 2022-2023